Schriftlezing: Mattheüs 7:13-8:1
Datum: 29 januari 2017
Download PDF

1. Een heftig beeld

En met een grote klap stortte het hele huis van die man in elkaar en zijn val was groot. Zo eindigt de preek van Jezus. Die woorden moeten op de hoorders grote indruk hebben gemaakt. Want ze zagen het allemaal voor hun ogen gebeuren. Hoe die arme man zijn huis bouwde, dichtbij de oever van de rivier. Tegen alle adviezen in, bouwde hij daar zijn huis. Het uitzicht was mooi. Dichtbij het water. Hij kon zo het meer op. Een betere plek was er in zijn ogen niet. Maar iedereen wist dat het riskant was. Want als het ging waaien en stormen en als het ook nog een keer ging regenen, dan was het een gevaarlijke plek. Als het water opkwam, moest je maken dat je daar wegkwam, zo gevaarlijk was het. Gelukkig gebeurde dat niet vaak. Maar toch, spelen met je leven, als je daar gaat wonen. Een modderstroom en je hele huis zou als een kaartenhuis in elkaar zakken.

De mensen die naar Jezus zaten te luisteren hadden het meegemaakt. Ze wisten waar hij het over had. Als je een beetje nadacht, dan zou je een plek hogerop gezocht hebben, op de rots, een stevig fundament. Dan loop je tenminste geen gevaar. Stormproof.

Een voorbeeld uit het leven gegrepen. Niet alleen voor de mensen van toen, maar ook wij kunnen ons er alles bij voorstellen. Vorige week woensdag werd een hotel in Italië door een lawine van sneeuw meegenomen en compleet verwoest. 29 mensen overleden. Met enige regelmaat horen we hoe elders in de wereld, in Brazilië, Indonesië, de Filipijnen of India, door hevige regenval er modderstromen ontstaan, die nietsontziend huizen meesleuren en compleet verwoeste, met alle gevolgen van dien. Een drama voor de mensen, met veel doden als gevolg. Aangrijpend om de beelden te zien en de verhalen te horen.

2. Een heftig slot van de preek

En met een grote val stortte het hele huis van de man in elkaar en zijn val was groot. Amen.

Zo eindigt de preek van Jezus. Een aangrijpend slot. Waarom doet Jezus dat? Waarom eindigt Hij zijn preek zo heftig? Op die vraag is maar één antwoord mogelijk: er is noodweer op komst en Jezus wil dat de mensen daar klaar voor zijn. Hun levenshuis moet stormproof zijn! Jezus waarschuwt de mensen voor het noodweer dat aanstaande is.

Heel de bergrede gaat daar eigenlijk over. Jezus onderwijs gaat over het koninkrijk van God. Gods nieuwe wereld die komt. En dat betekent, dat de dingen hier op aarde radicaal gaan veranderen. In die nieuwe wereld is geen ruimte voor vuile taal en gore beelden, voor haat en geweld. De stormen en winden van Gods oordeel zullen over deze wereld gaan. Het oude leven mag niet mee. Daar is geen ruimte meer voor in Gods nieuwe wereld. Daarom doet Jezus aan het slot van de bergrede een appel op de mensen. Ga door nauwe poort. Kies de smalle weg. Zorg dat er goede vruchten aan je levensboom groeien. Laat toch niet gebeuren, dat als God straks komt, Hij moet zeggen: ik ken je niet. Dat zou dramatisch zijn.

Jezus sluit zijn preek af met het voorbeeld van die twee mannen. Daarmee zet Hij de dingen op scherp. Veel scherper dan dat ze gewend waren. Daarom staan de mensen zo lezen we in vers 28 ook versteld van Jezus onderwijs. Want het onderwijs van de schriftgeleerden was anders. Houd je aan de wet van God. Ga trouw naar de synagoge. Dan komt het Koninkrijk van God vanzelf wel. Maar Jezus is veel radicaler. Al het oude in je leven moet weg. Als je een leven hebt waarin jezelf de hoofdrol speelt, en God een bijrol, dan ga je het straks niet redden. Dan ben je als die dwaze man die zijn huis bouwt op het zand en als het noodweer komt, stort alles in.

We voelen wel aan aan, dat die woorden van Jezus heel confronterend zijn. Want dat huis dat staat natuurlijk voor je leven. Dat huis dat is jouw plekje op deze aarde. Je leven, met je relaties, met je familie, je idealen, de dingen die je doet in je dagelijkse leven. Maar hoe stevig is dat eigenlijk? Zit daar een fundament onder? Is jouw leven stormproof?

Voor de stormen van het leven (als je gezondheid, je relatie of huwelijk onder druk komt; als het spannend wordt op je werk; als je met teleurstellingen te maken krijgt; of met aanvechting in je geloof, moedeloosheid of twijfel; als je zo de zuigkracht van het moderne leven aan je voelt trekken). De stormen van het leven. Is je leven stormproof voor de grote storm van het oordeel, dat aan de komst van Gods nieuwe wereld vooraf gaat. Ben je daar klaar voor?

3. Voor het oog geen verschil, maar toch..

Het verschil tussen die twee mannen is voor het oog helemaal niet zo groot. Ze bouwen allebei een huis. Ze zijn met dezelfde dingen bezig. Relatie. Huwelijk. School. Opleiding. Opvoeding van kinderen. Werk. Hobby’s Misschien zelfs wel kerkenwerk. En toch is er tussen beiden een groot verschil. Dat verschil blijkt vooral als het gaat stormen en regenen, als er donkere wolken aan de horizon komen. Kleine wolken – nou ja klein – van moeite en zorgen, de grote wolk van het oordeel. Dan blijkt dat de ene man dieper heeft gegraven. Hij is tot op de bodem gegaan. Tot op de rots. Hij heeft het fundament opgezocht, waarop zijn huis en zijn leven moet rusten. Het kostte meer tijd. Meer moeite ook. Maar hij heeft het er voor over. Met minder neemt hij geen genoegen. Hij waagt het er niet op. Hij kiest voor zekerheid. Mijn leven moet gefundeerd zijn op de Rots.

Het verschil tussen beide bouwers zit dus in het fundament. Zorg, zegt Jezus, dat je leven een fundament heeft, dat het gebouwd is op de Rots. Hoe doe je dat? Je levenshuis is pas stevig, zegt Jezus, stormproof, als je een stevig fundament hebt. En wat is dat fundament? Jezus zegt: als de deze woorden van Mij hoort en ze doet. Dan lijk je op die wijze man, die zijn huis bouwt op de rots. Als je Mijn woorden hoort én ze doet. Dat bepaalt of je levenshuis stevig is. De dwaze man hoorde het wel, maar doet er niets mee en dat loopt niet goed af. Alleen wie Mijn woorden hoort én ze doet, zegt Jezus, die is veilig.

4. Merkwaardig fundament?

Horen en doen! Nou dat zijn voor ons protestanten best moeilijke woorden. De traditie waarin wij staan heeft – in de confrontatie met de katholieke kerk – er altijd sterk de nadruk op gelegd, dat wij onze zaligheid, onze redding niet zelf kunnen verdienen. En nu legt Jezus zoveel nadruk op het doen, op gehoorzamen. Dat is spannend. Want als Hij ook nog eens gaat kijken, wat ik er in mijn leven van terecht breng, dan slaat de schrik om mijn hart. De wet zegt: je mag niet doodslaan, dat gaat dan misschien nog wel, maar Jezus zegt dat ik niemand in mijn hart mag haten. De wet zegt: pleeg geen overspel, maar Jezus zegt dat ik als ik al naar een ander kijk, ik zonde bega. De wet zegt: heb je naaste lief, maar Jezus zegt: heb ook je vijanden lief. Jezus is zo radicaal. Dat is verlammend. Dat lukt me nooit. Als het daarvan afhangt, is mijn levenshuis nooit stevig genoeg.

Maar weet u, die vraag speelt voor de Here Jezus niet. Het gaat er voor Hem helemaal niet om hoeveel wij er van terecht brengen of we het wel kunnen. Straks aan het einde van ons leven zal blijken wat we er van terecht gebracht hebben. Maar het gaat er nu om dat Hij onze Rots is. Dat wij bouwen op Hem. Dat we het wagen met Zijn woorden. En als je nú bouwt op Jezus, is falen, tekort schieten nooit fataal. Waarom niet? Ik noem drie dingen.

5a. Jezus is de Rots

Luist goed wat Jezus zegt: wie deze woorden van Mij hoort en ze doet. Van Mij. Dat is een uitnodiging: zoek het bij Mij. Als je op Mijn woorden afgaat, ben je een verstandig mens. Ik ben de Rots en wil ook jouw Rots zijn. Met Mij wankel je niet! In alle omstandigheden van je leven. Jezus is de Rots in de branding. Als je naar Jezus luistert, weet je wat je dan steeds voor ogen moeten houden? Dat alle stormen en golven van zonde en oordeel allereerst over Hem zijn heengegaan. De vuile taal. De gore beelden. De haat en het geweld. Hij heeft dat allemaal ondergaan. Hij heeft het gedragen aan het kruis. En in de stormen van het leven en het oordeel heeft Hij standgehouden. Jezus zelf is de Rots in de branding. Onwankelbaar. Als je bij Hem blijft, naar Hem luistert, dan brengt Hij je door het noodweer heen. Hij draagt je. Hij beschermt je. Hij neemt je in Zijn handen. Geen kalme reis misschien, maar je hebt wel een behouden aankomst. In de storm is Hij je Rots.

Gemeente laat Jezus dan het Middelpunt van je leven zijn. Van de opvoeding van je kinderen. Hoe doe je dat concreet?

5b. Luister naar Zijn Woorden!

Ik weet het, je hebt het druk op je werk. Je komt er haast niet aan toe met alle zorgtaken die je thuis hebt. Je wordt geleefd door alle medische onderzoeken. Je bent zo vaak afgeleid door je sociale contacten. Maar vergeet niet. Om een fundament te hebben, moet je graven, spitten. Dat kost tijd en moeite. Dat vereist keuzes. Maar dan ben je wel met de Heere Jezus verbonden. Elke keer als je de Bijbel leest, zit je aan zijn voeten. Gespitst op zijn Stem.

Jongens en meisjes, het is als met een koor waar de dirigent voor staat; zijn stokje omhoog geheven. Het is doodstil. En dan opeens – op een wenk van de dirigent – gaat dat koor zingen. Zo is ook de volgeling van de Heere Jezus afgestemd op de Meester. Aan u voeten Heer, is de hoogste plaats. Een grote eer te mogen luisteren naar de Stem van Jezus. Als je in de Bijbel leest, naar een preek luistert.

5c. De Woorden horen en doen!

Een ieder die Mijn woorden hoort en ze doet. Het gaat dus ook om het doen. Om het Woord te gehoorzamen. De Here Jezus leert je hoe Gods toekomst eruit ziet. Hij leert je wennen aan de dingen die in de ogen van God waarde hebben. Maar Hij blijft de Rots. Hij draagt je. Hij nodigt je uit om het met zijn woorden te wagen. Falen is niet fataal. Als je er niks mee wil doen, dan wel. Dan kun je niet staande blijven in de storm. Jezus nodigt ons uit om met zijn woorden aan de slag te gaan. Heel concreet. Begin er dan maar mee je broeder of zuster te vergeven. Spreek met jezelf af dat je niet langer door je seksuele fantasieën laat leiden. Dat je elke morgen een gebedsmoment hebt. Dat je meer geld vrijmaakt voor je giften. Dat je eens wat vaker naar de kerk komt. Dat je de auto meer laat staan. Dat je toch die buurman of buurvrouw opzoekt, omdat ze alleen is.

De prediker Spurgeon vertelt van een dronken man die op een morgen uit zijn dronkenschap ontwaakt. Hij ziet zijn enige kind, zijn dochter, bezig om zijn ontbijt klaar te maken. Waarom doe je dat? Waarom blijf jij bij mij?, vraagt hij. Omdat u mijn vader bent en omdat ik van u houd, zegt ze. Toen mama stierf zei ze dat ik bij u moest blijven en voor u moest bidden, want zei ze: op een dag zal hij ermee ophouden en een goede vader worden. Die woorden raakten zijn hart. Door de liefde van dat meisje, is die vader gestopt met de drank.

Dat is wat Jezus bedoelt. Zo concreet. Ga maar op pad. Waag het met het Woord van Jezus. En dan zul je merken, dat de Here Jezus door Zijn Geest met ons aan het werk gaat. Dat Hij van binnenuit ons leven gaat veranderen. Zoals Hij het wil hebben. Henk Binnendijk zei ooit: je kunt een schip alleen bijsturen als het vaart. Zet die stap in geloof maar, doe maar wat God van je vraagt, dat zul je merken, dat Hij je geeft wat je nodig hebt. Elke dag weer. Moed. Vertrouwen. Kracht. Liefde. Want Jezus is de Rots, de Redder. Hij heeft het volbracht, en daaruit mogen wij leven.

6. Slot.

In Italië staat de toren van Pisa. Hij is helemaal scheef gezakt. Want toen ze de toren maakte, hebben ze het fundament niet diep genoeg gemaakt. Eenmaal gebouwd, kun je aan een fundament niets veranderen. Als het begin niet goed is, wordt het nooit wat. In het geloof is dat gelukkig anders. Ook al heb je nu nog geen stevig fundament en ken je Jezus niet als de Rots van je leven. Begin dan maar met naar Hem te luisteren. Dan zorgt Hij er voor, dat voordat de grote storm komt, je levenshuis zeker is en veilig. Amen.